In het voorjaar werd L slachtoffer van een straatroof met als gevolg niet meer eten, slapen, lamgeslagen zijn. Na wat omwegen kon hij in juni starten bij Miguel en aan het einde van de zomervakantie zijn EMDR bij Wendy en Miguel doen.
L is het schooljaar weer begonnen met een nare ervaring in zijn rugzak en totaal geen belemmeringen meer.
In de evaluatie van het traject van L werd mij als moeder de vraag gesteld of ik wat nodig had. En die vraag was eerder gesteld....
Daar begon mijn overweging. Moet ik, die jullie kennen als doorpakkende altijd alles onder controle hebben jeugdconsulent, toegeven dat ik het er hartstikke lastig mee heb?
Lukt het mezelf om de werkrelatie aan de kant te zetten en me "netjes" als cliënt ga gedragen? Dat andere is veel vertrouwder...en mijn houvast. En moet ik als mama met L naast me ook toegeven dat ik het niet allemaal onder controle heb?
Het lukte Wendy en Miguel in het eindgesprek van L voldoende ruimte en rust te creëren om ja te zeggen. Waarbij ik ook moet bekennen dat ik vanuit professie zo benieuwd ben hoe die EMDR nu werkt en dit de kans was om het te ervaren...
En zo geschiedde. Ik aan de slag met Miguel en Wendy.
De eerste keer met Miguel om het boksen aan te leren. En alleen dat was al zo leerzaam. Ondanks dat het een stoomcursus was gaf Miguel hier en daar al dingen terug die zo in mijn systeem zitten en niet altijd helpend zijn.
Vervolgens aan de slag met Wendy en Miguel. Stukje bij beetje verkend waar de pijn zat. Ik heb een mooie balans ervaren tussen uitdagen en aansluiten, doseren waar nodig, aanmoedigen om een stukje verder te gaan te vertellen / te voelen. Gevoel te mogen ervaren en respect als het schuurde. Het was "maar" 3 keer en wat een stappen heb ik mogen en kunnen maken.
Het verhaal de eerste keer vertellen met 100.000 details, nauwelijks gestructureerd, moeten overtuigen van de heftigheid en emotie. De verwarring, boosheid en verdriet voelend. En in de derde sessie hetzelfde verhaal vertellend vol verbazing en verwondering. Het was heel kort compact verhaal, haast zakelijk. De impact is er nog en de emotie is gereguleerd!
Wat een ervaring!! Ik word weer helemaal blij nu ik deze mail aan het typen ben.
Tot slot ENORM bedankt voor hetgeen jullie voor L hebben kunnen doen. We genieten echt dagelijks van ons ventje die na deze nare ervaring weer helemaal de oude is. En ook voor mijn ervaring. Als moeder het traject dat L heeft doorlopen ook heb kunnen doorlopen. Dat stelt mij zó gerust dat het echt oké is. Mijn eigen gevoel heb kunnen reguleren en alles een echt goede plek heb kunnen geven. en stiekem ook nog als hulpverlener het proces van EMDR heb mogen ervaren.
Je hebt een mooie organisatie met een topteam!
Ben je benieuwd wat bokscoaching voor jou kan betekenen? Lees dan hier verder.